*** Դու հեռացար . . . ու նոր միայն նկատեցի, Որ սիրտը իմ տարար քեզ հետ Ու այդ օրից ատեցի ես բոլոր նրանց Ում սիրել էի, Որ աշխարհում սիրեմ լոկ քեզ Ու քեզ միայն աստվածացրի Տխուր սրտիս - անսիրտ երազ Սրբացրեցի անմնացորդ Իմ սուրբ մատուռ հրաշք անհաս Լույս վառեցի աչքերիդ դեմ Որ չկորչես ճամպեքին մութ Ինքս անլույս ապրում եմ դեռ Մի օրս փուչ, մի օրս սուտ: Մի օր քնած, մի օր արթուն Գիշերն էլ է դատարկացել Քեզ տվել եմ այն ինչ կյանքում Ինքս երբեք չեմ ունեցել . . .
